Dag 26 Lagos

We rekenen €14,25 af bij Campiferias. Tot 18 uur mogen we blijven vandaag. Dat is vaker zo op campings in Portugal. We betalen voor een vlakke plek en warme douche. De camping is praktisch. Er staan een paar Nederlanders met een busje met wie we nog even ervaringen uitwisselen voordat we gaan rijden. Zij vinden het stadje leuk en gemoedelijk. Hun bus is een groot bed. Het is eigenlijk haar werkbus. Ze zorgt voor kamerplanten op scholen, festivals, bedrijven. Ze heet: De opfleurist, plantastisch. Van zo’n naam word je toch blij. We rijden op een prachtige weg in de bergen. De bus moet aardig klimmen. Ik wil graag naar buiten kijken maar val steeds in slaap. Vannacht werd ik steeds wakker van mijn eigen gesnurk. Koffie lijkt mij een goed redmiddel. We zijn nog dicht bij zee. Praia Da Amoraira in Aljezur lijkt mij een leuke plek. Het is wel een beetje om. We missen de afslag. Klaas rijdt terug en we hobbelen 9 km naar the middle of  nowhere. Daar aangekomen is het geweldig. Prachtig uitzicht vanaf het  terras, top koffie en heerlijke taart, grote golven met veel surfers. Ik overweeg nog om te gaan zwemmen. We hebben een ander doel dus laat ik mijn badpak in mijn rugzak. We hobbelen weer terug en zijn rond 14 uur op camping Trindade in Lagos. De entree van Lagos is prachtig: Blauwe zee, dure jachten en een brede boulevard. De camping is een zandvlakte met veel verschillende mensen. Er wonen ook een aantal mensen in bouwsels van tenten en caravans op de camping. Er zullen veel verhalen op deze camping te vinden zijn. We gaan uitgebreid lunchen. Bruine boterhammen met Emmenthaler en hagelslag. Buiten de camping vragen we in het Engels aan een stel waar het centrum is. Het blijken Nederlanders te zijn die hier al 9 jaar wonen. We lopen door de poort van het kasteel de stad in en ik word helemaal blij. Gezellige straatjes met leuke winkels en heel veel leuke terrassen. Ik koop een lange jurk en nog een pak uit een. Mijn contant is op en ik ben naarstig op zoek naar Klaas om mijn aankopen te betalen. Ineens zie ik zijn hoedje. In 1 winkeltje wordt alles zo mooi ingepakt dat ik blijf zoeken om er iets te kopen. Steeds zien we de zee in de zijstraatjes. We lopen langs de boulevard terug. Gelukkig komen we precies uit waar de kraampjes ophouden. Klaas is moe van het winkelen. Op een bankje kijken we naar de monding van de zee en de boten. De zee is onwerkelijk blauw en de palmbomen groot. We genieten. Langs een kerk lopen we terug. De bekende Igreja de Santo Antonio is dicht op maandag. In deze kerk vind ik de afbeelding achter het kruis erg mooi. Een Portugese oude dame zit te huilen op een kerkbank. Ik sta in het pad. Als ze eruit loopt geef ik haar een knuffel. Ze blijft  staan en raakt Klaas even aan. Dan loopt ze met een glimlach de kerk uit. Ik gooi een muntje in de kaarsjesautomaat. Het kaarsje dat aangaat is voor haar. Ik probeer Klaas over te halen om mosselen te eten. Uiteindelijk wordt het een cocktail bij the Garden. Een heerlijk terras vol planten. We kiezen voor Barmans’ s cocktail van de week. De jongen die ons bedient wil uitleggen wat erin zit. Wij snappen dat toch niet en we zeggen dat we graag verrast willen worden. Het is een heerlijke frisse cocktail. We bestellen er nog wat gebakken aardappeltjes bij. Op de camping kook ik. Thuis kookt Klaas bijna altijd dus kook ik meestal op vakantie. Om half 9 is het donker. We steken een kaarsje aan buiten. Het zuidelijkste puntje van onze reis naar Portugal hebben we bereikt. Dat was een cocktail waard.