Dag 7 Vive la Spanje

Als ik de deur open schuif van de bus zie ik Klaas midden op het grasveld zitten. Daar is de zon dus daar is hij  gaan zitten. We ontbijten met eclairs . Die had Klaas als verrassing  in de kar gestopt gisteren. We eten er nog een boterham bij die een beetje hard is geworden maar nog best smaakt. Er is een kraantje op de camperplek. We wassen ons, doen de afwas en poetsen onze tanden. De bus en ook wij zitten altijd onder de tandpasta spetters. Deze keer hoef ik de bus niet te poetsen. Dat doen we meestal met een tissue uit een doos met Libelles erop. Speciaal gekocht voor de vakantie. Klaas wil tanken bij E.Leclerc maar de goede benzine is er niet. We tanken hier graag want de prijs is laag. €1,78. De bus is een zuiplap. We doen gelijk voor 2 dagen boodschappen. In de mega grote winkel zijn 2 koelvitrines Vega.  Bij het volgende tankstation haal ik chips. Dat waren we, ik, vergeten. Zonder chips geen vakantie. Voor we vertrokken van huis zaten er vooral chips en nootjes in de grote la. Als noodvoedsel een blikje worstjes, macaroni en een pot macaronisaus. We zijn al snel de grote weg zat. We stippelen kleine weggetjes uit en vinden dat tegelijk ook spannend. Na de eerste haarspeldbocht stoppen we bij La Bastille -Clairance en eten het restje salade van gisteren op. In het stadje lopen we naar beneden en weer naar boven. Fransen kunnen flink overdrijven. De vakwerkhuizen zijn mooi maar voor de rest zien wij het niet. Het leukste is de tentoonstelling met gekke maaksels. We kijken door het raam en de mevrouw van de informatie doet de deur even van het slot. We mogen even kijken maar geen foto’s maken. Inmiddels zijn Anne en Anna gearriveerd met de trein in Bordeaux. Ze zijn vanmorgen vertrokken. Er zit 200 km tussen ons in als ik ze app. Het kleine weggetje loopt ineens vol met verkeer. Er blijkt een soort feest in Erratzu.  Ik google het stadje maar zie alleen dat er markt zou kunnen zijn. Het grote peper feest is in oktober. Daarna wordt het weer rustig op de weg,  Ik wil een camperplek zoeken maar zie dat ik geen internet heb dus zet de site offline. Ik weet niet wat ik gedaan heb maar ben er helemaal uit. Ik bel naar Melle voor mijn inloggegevens maar weet eigenlijk al dat ik die niet heb opgeschreven. Ik wil mij wachtwoord wijzigen maar krijg steeds geen bericht via de mail. Mijn internet blijkt weer niet te werken. Die van Klaas wel maar die heeft de app niet. Onderweg krijg ik het weer helemaal voor elkaar maar mis daardoor de 16 km groene route waar ik mij op had verheugd. De bergen op de rest van de route zijn indrukwekkend. Alles is ook nog mooi groen hier. Ik wil niet naar een camping omdat we laat zijn en het giet van de regen. We betalen voor een zwembad waar ik niet in kan. Uiteindelijk kiezen we voor een natuurcamping. De TomTom heeft niet van het plaatsje gehoord. Klaas wil van de kleine wegen af. Het regent en het is al 19 uur. Even voor 19 uur geeft mijn mobiel aan dat we in Spanje zijn,  We zetten de navigatie op Vitoria-Gasteiz. Gelukkig hebben we chips. Een uur later staan we op een camperplek in Irurtzun netjes op een rij. Er was nog 1 plek vrij. Onze overnachtingen compenseren de benzine. Deze week heeft ons  €41,95 gekost aan overnachtingen. We trekken onze vesten aan. Het is fris in de bergen.  Ons mooie flesje witte wijn maken we open  en eten binnen.  De afwas schuiven we  in het teiltje onder de bus en liggen rond 22 uur in bed. Ik ben blij dat Klaas ons veilig door de bergen van de Pyreneeën heeft geloodst.