Dag 43 Amsterdam

De sirenes loeien over het kruispunt als we zien dat het kwart voor 8 is. We slapen bij een drukke rotonde. Het parkeerterrein is bijna vol met auto ‘s. Wij hebben heerlijk geslapen. Ik probeer Klaas over te halen om naar Les Hortillonages te gaan. Met een elektrische boot langs honderden moestuintjes op het water midden in de stad waar kleurige huisjes staan. Hij is niet over te halen. We rijden de stad uit en zitten gelijk op een mooie weg. Een haas rent de weg over en op de D 114 zijn nog prachtige zonnebloemvelden. In de dorpjes zijn de huizen niet meer van natuursteen maar van bakstenen. De TomTom kent een route barree niet. We kiezen de omleiding en staan na 15 minuten weer op hetzelfde punt. We pakken een andere weg en dat gaat goed. In Achicourt doen we bij een kleine Vival boodschappen en bij de bakker kopen we  2 croissants en een flammkuchen. We beginnen er gelijk aan in de bus. De flammkuchen is niet handig eten in de bus. Hij is zo lekker dat we dat voor lief nemen en lekker dooreten. Na Arras begint de snelweg en zien we heel veel auto’s. Na 200 km rijden gooit Klaas er een scheutje olie bij. Hij heeft tijdens onze reis bijna 8 liter bijgevuld. Om even voor 13 uur staat Gand op de borden en om 13.11 rijden we de grens over naar België. In België schijnt nog steeds de zon. We rijden langs afslag UZ Gent. Altijd voor ons een momentje. Hier kwamen onze wensen uit. 2 prachtige kinderen. In Antwerpen rijden we lang in een file. Het is behoorlijk opletten geblazen. We stoppen even bij het laatste Esso tankstation in België. Benen strekken en plassen. Om 16.19 uur zien we het blauwe bord met de gele sterren met Nederland erin., We belanden weer in een file bij Ulvenhout. Rond 19 uur zij we op camping Vliegenbos in Amsterdam. Ineens zien we An aan komen fietsen. Ze is op weg naar de voorbereiding (haar werk) van de voorstelling waar wij om half 10 naar toe gaan van Marjolijn van Heemstra. Ze legt ons nog even goed uit hoe we moeten lopen. We krijgen plek C 60 toegewezen. We zoeken ons rot. Het blijkt zo’ n klein plekje te zijn dat iemand het bij zijn plek heeft getrokken en er een tafel heeft neergezet. Ze zijn heel aardig. Ruimen gelijk de tafel op en we mogen mee-eten. Ik loop naar de receptie voor een andere plek. Het lijkt heel coulant maar we krijgen een parkeerplaats voor 33 euro. We maken het gezellig in de bus. Er is nog wat over van de flammkuchen en ik maak een salade. Bij de koffie hebben we nog een eclair. We kleden ons warm aan en lopen door het bos naar de plek waar de voorstelling is. Er brandt een vuur, er is thee en wat lekkers. Met een groep lopen we het bos in om het donker te ervaren, horen hoe de nacht ons weer in balans brengt en hoe mooi de nacht kan zijn. Er is  muziek, een verhaal en uitleg over licht vervuiling en gezang. Een donker bos is niet mijn ding. Met een groep is deze ervaring prachtig. We zeggen An welterusten en wandelen terug naar de camping. Met een glaasje Mariquinhas proosten we op ons laatste nachtje in de bus.