Dag 34 Zarautz

We ontbijten met onze Belgische buren uit Leuven. Gisterenavond gingen we laat slapen. Het bleef warm. We raakten aan de praat met de Belgen. Vandaag krijgen  we 2 broodjes in het Hostel. Ik neem nog snel een douche daar. Onze Barik geven we aan onze nieuwe Engelse buren op de camperplaats. Kunnen ze gelijk naar Bilbao ermee. Ik wil graag zwemmen in zee. Ik kan slecht een goede pitch vinden aan zee.  Overal is  wat. Teveel katten die overal poepen, oud sanitair, veel vaste gasten …… We besluiten  langs de kust te gaan rijden en maar te zien waar we uitkomen. Het is een geweldige rit. Het Baskische Spanje met uitlopers van de Pyreneeën, rotsen en de zee. Het is flink sturen voor Klaas.  Naast het tankstation in Astelena is een DIA supermarkt. Het  is een top winkel. Ik koop er een nog warm brood. Ik blijf heen en weer lopen in de winkel. Ze hebben zulke leuke etiketten op producten. Ik ben daar dol op. Inmiddels heb ik een camping gevonden. Talai Mendi in Zarautz. Als we aankomen heet de camping Gran camping Zarautz. Het is een hele klim er naar toe. Voor 20 euro krijgen we een plek het dichts mogelijk bij zee. Echt aan zee is er geen plek. We zijn blij met de plek. Het is een terrascamping en hebben een doorkijk naar zee. Ik doe mijn badpak aan en vraag of Klaas ook naar zee wil. We lopen 439 treden naar beneden. Een heerlijke wandeling. Het is bewolkt met een zuchtje wind. Op het strand breekt de zon door. Klaas gaat op een schaduwplekje zitten achter een muurtje. Ik duik de zee in. Er zijn veel golfsurfers. Zij pakken de golven eerder dan ik. Ik houd ze goed in de gaten. De temperatuur van de zee is heerlijk. Er zijn lekker veel golven. We lopen terug omhoog en puffen tussendoor uit. Jongelui met surfplanken onder hun arm halen ons in. We zijn blij als we boven zijn en ploffen neer voor de bus met een biertje. Ik kook met de DIA-boodschappen en we eten met uitzicht op ons stukje zee. Bij het restaurant drinken we koffie. Het is helemaal vol. We vragen 2 stoeltjes bij een tafel waar 4 stoelen staan en 2 mensen zitten en keren ons gelijk om met zicht op zee. We moeten er alle 4 om lachen. Ze dachten dat we gezellig zouden aanschuiven. Na de koffie lopen we naar het pad langs de camping. We kijken naar de bewolkte zonsondergang. Jammer dat net de telefoon van een Spanjaard afgaat en hij druk en hard begint te praten. Na 10 minuten springt hij op zijn scooter en is hij weg. Dan gaat de telefoon van een Spaanse dame. We lopen een stukje verder en daar is het rustig. Onder het genot van weedlucht (van de hippe surfers) genieten we van de heerlijke zachte avond met een kaarsje aan voor de bus.