Dag 27 De Aldi.

Het was een wonderlijk stille nacht op de camping. Dat hadden we niet verwacht. Een aantal mensen slaapt in hun auto. Dat hebben we al vaker op campings gezien. Zelfs een stel met 2 grote honden sliep in een normale personenauto. Ik ga douchen en vergeet mijn handdoek en realiseer mij dat als ik eronder sta. Met mijn ‘pyjama’ over mijn natte lijf loop ik naar de bus. Het is nog best een gedoe om dat aan te krijgen. We nemen de tijd voor ons ontbijt. Ons tafeltje zit vol vogelpoep. Terwijl Klaas het poetst bij het toiletgebouw bouw ik een tafeltje van een plank. Op de camping is van alles te vinden en te zien. Als we vertrekken poets ik mijn tanden en op de wc moet ik kokken. Het is een vies zooitje. Ik laat nog wat etenswaar voor de paradijsvogels achter op de camping die wij hebben gekregen maar niet gebruiken. Gisterenavond zat er een aantal gezellig met elkaar te barbecuen. We rijden naar Praia dona Ana. Het is maar 3 minuten maar we willen gelijk door. De gouden kust met goudgele rotsen, azuurblauwe zee, kliffen en grillige rotsen rondom het strandje. Het is mooier dan staat omschreven als je er echt bent. We lopen over de Rota Vincentina over de kliffen. Prachtig. Ik wil nog graag zwemmen. We kiezen een strandje met een restaurant zodat Klaas een bakkie kan doen. Ik zie niet veel mensen in het water. Nu begrijp ik waarom. Het is koud. Als ik door ben poedel ik heerlijk. De zee is rustig. Het is half 12 als ik bij Klaas aanschuif op het terras en ik neem een biertje. We zitten zo lekker dat Klaas ook een biertje bestelt en we eten een sandwich. We horen veel Nederlands. We vertrekken net op tijd. Er staan rijen auto’s langs de weg. We zetten de Tom Tom op Bilbao. Het is weer een prachtige route met sinaasappelbomen en oleanders. We hebben de tolweg uitgeschakeld maar de snelweg deze keer aangezet op de Tom Tom. We moeten nog boodschappen doen en belanden in Silves . Klaas stuurt geweldig door de nauwe straatjes. We vinden geen supermarkt. Als het op de autoweg rond 15 uur is vind ik een aardige kleine natuurcamping op de app. Hij is zelfs beoordeeld tot beste kleine camping van het jaar 2022. We gaan eerst op zoek naar een supermarkt. Daarvoor moeten we de camping 9 km voorbij rijden. Weer belanden we in een dorp met steile hellingen en een Aldi. We kopen 24 biertjes van ons merk, Super Bock, die in de aanbieding zijn en garnalen. Rond half 5 zijn we op camping Serro da Bica van Nederlandse beheerders. Het is een netjes aangeharkte en schone camping. De eigenaren zijn even naar Faro en we worden rondgeleid door een aardige Belgische meneer die 2 maanden op de camping woont per jaar. Om 5 uur gaat de bel voor de borrel op het terras van de camping. Die slaan we over. Ik ga lezen en Klaas bestudeert mieren die een stuk tortillachips naar hun nest brengen. Ik moet steeds kijken hoe ver ze zijn. Uiteindelijk zijn ze bij het nest en krijgen ze het stuk er nauwelijks in. De garnalen zijn moeilijk te pellen maar smaken heerlijk. Voor een praatje hoeven we niet naar de borrel. Er wordt speciaal langs de HY gelopen om een praatje te maken en naar binnen te kijken. We hangen de lampjes op aan de bus en genieten van de stilte.