Dag 9 Portugal

We zijn vroeg wakker door het drukke verkeer langs de camperplek. Twee motoragenten stoppen naast ons busje. Ik sta ontbijt klaar te maken en schrik ervan. 1 agent vraagt of hij een foto van het busje mag maken. Voor niks mezelf ongerust gemaakt. We zijn pas om half 10 echt op pad. Ik heb alle kastjes gecontroleerd of ze dicht zijn, het dakraampje dicht gedraaid en het achterste gordijntje eraf gehaald. Klaas heeft de olie gepeild. Gelukkig is er nog genoeg olie onder in het kastje. Anders hadden de fietsen eraf gemoeten. Al snel zie ik op de weg een bordje “Panorama”. Klaas draait snel de weg af. We klimmen omhoog en zien dure huizen en auto’s. Bovenaan kijk ik door een verroest hek naar bergen maar ook naar een groot bedrijfspand. Rijden op deze weg schiet echt lekker op. Eerst lijkt het een soort Serengeti om ons heen, daarna volgt er een groen gebied en weer een stuk verderop olijfbomen. We stoppen om te tanken. Het is een heel vreemde plek met een winkel van Sinkel en een winkel met grote stukken vlees en jachtgeweren. Als klap op de vuurpijl wordt Klaas geïnterviewd. We komen erachter dat het over ons gedrag gaat als toerist in Spanje. Er wordt zelfs gevraagd hoeveel we hebben uitgegeven aan bepaalde zaken. Klaas antwoordt heel aardig op alles. Ik ben het na 5 min. al zat maar het duurt 20 min. Om 13.01 rijden we Portugal binnen. We hebben boodschappen nodig. De stad Braganca is druk en er is geen supermarkt te bekennen. We parkeren ergens voor 0,60 per uur en gaan wandelen. Gelukkig komen we een kleine supermarkt tegen en doen daar onze boodschappen. Ik heb een kleine camping uitgezocht. Camping  Cepo Verde in Gondesende.  We hebben zin in rust en natuur. Via een steile  weg duiken we richting camping. Hoe komen we daar morgen weer uit? Klaas stelt mij gerust. De camping zou om 14 uur open zijn en het is nu even voor half 3.  We waren vergeten dat het hier een uur vroeger is. Wachten vind ik niet erg. Ik heb trek en nu hebben we even tijd om wat te eten. Gelukkig is er plek. Het is een heerlijke plek onder bomen met een windje en uitzicht op de bergen. Tras-os-Montes is het meest geïsoleerde gebied van Portugal. Een streek van woeste natuur en middeleeuwse dorpjes. We bestellen brood voor morgen en reserveren een plek voor vanavond in het restaurant.  Voordat we aan ‘ het werk’ gaan - wassen, wc legen, olie pakken, bus vegen en onszelf oppoetsen - duik ik, in mijn veel te dure nieuwe badpak, het zwembad in. Hiervoor moeten we extra 3,90 betalen p.p. Klaas gaat op het terras zitten, waar hij een biertje van de zaak krijgt.  Later zitten we met 4 Nederlanders wat te drinken en natuurlijk gaat het over die extra kosten voor het zwembad. Ik had het er dik voor over. We hebben lekker onze luxe stoelen en oranje tafel met geranium neergezet. De zonnebloem is inmiddels een van Gogh. Op camperplekken gebruiken we 2 vouwstoelen en een klein tafeltje. Die kunnen in de bus binnen handbereik. De vouwstoelen hebben we op Oerol uitgeprobeerd omdat we toen met 5 personen waren en straks in Porto ook 7 nachten. We gaan ‘aan het werk’ en openen daarna de fles prosecco die we hebben gekregen. We hebben immers een mijlpaal bereikt. Ik ga op de stretcher liggen om Klaas het idee te geven dat we die niet voor niets hebben meegezeuld. We eten bij een prachtige zonsondergang op het terras bij het zwembad. Als we afrekenen zegt de barjongen dat we alles goed moeten afsluiten voor de beesten. Klaas heeft gelezen dat hier wolven rondlopen.